Размер шрифта
A- A+
Межбуквенное растояние
Цвет сайта
A A A A
Изоображения
Дополнительно

Салют Перамогі

Дзед-герой

 

Лёс выпрабоўваў шмат яго,

Але ж не ведаў ён таго,

Што след крывавы назаўжды

Вайна аставіць на гады…

 

Дзед на вайне мой пабываў,

Шмат гора і нястач пазнаў,

Душэйны боль не загаіць–

Душа смылее і баліць…

 

Сяброў сваіх пакінуў там,

І значыўся ён пахаваным сам,

Але змог выстаяць тады,

Ды не гаілі боль гады!

 

Вайна пакінула свой след,

Прынесла гора шмат і бед.

І сэрца сёння ў нас баліць:

Нам нельга пра вайну забыць?!

 

Мой дзед–герой, ён будзе жыць–

Па-іншаму не можа быць!

Свабоду мужна адстаяў,

Нам шчасце, мір падараваў!

 

Бутылкіна Анастасія

Падзяка дзеду

 

Дзякуй табе, мой дзед-пераможца,

За мір, за шчасце, за яркае сонца!

За неба, за кветку, за бохан духмяны,

За тое, што быў да канца ты адданы.

 

Адданы зямлі, роднай сцежцы, матулі,

Дзецям сваім, што ў хаце паснулі.

І “дзякуй” кажу я ад чыстага сэрца,

Паклон табе нізкі, мой дзед-пераможца!

 

Дзякуй за подзвіг, дзякуй за за смеласць,

Дзякуй, дзядуля, за мужнасць, за вернасць,

Дзякуй, што ў міры сёння жывём,

Што песні пра дружбу і шчасце пяём!

 

Дарадзейка Ева

 

Прысвячэнне герою

 

Мой дзед-герой прайшоў вайну,

Свайго жыцця не шкадаваў,

Зазнаў трывогу не адну,

Таварышаў не раз ён ратаваў.

 

Нягоды, голад – цяжкая часіна,

Ды ўсё ж трымаўся мужна дзед.

І ўсё чакаў шчаслівую гадзіну,

Калі сустрэне Перамогу свет.

 

Ён, поўны веры ў Перамогу,

Ішоў наперад і ворага гнаў мужна.

І не было сумненняў, ні трывогі–

Змагаліся ўсе з катам дружна.

 

І вось настаў даўгачаканы час:

Гарматы сваё адгулі.

Здабыў Перамогу дзядуля для нас,

Каб ў шчасці і міры жылі!

 

Ляшкевіч Даръя

Вайна глядзіць праз экспанаты…

Ляціць стралой няўмольны час…

У нябыт шагаюць ветэраны –

Ужо засталося мала вас.

 

Сабой Радзіму захіналі,

Не ведалі прад куляй страх,

Усё краіне аддавалі,

А самі гінулі ў баях.

 

Вайна глядзіць праз экспанаты…

Блішчыць медаль на кіцелі…

Не стрэляць больш ужо гарматы:

Прагналі ворага збавіцелі!

 

Вайна глядзіць праз экспанаты:

Няма ў вайны той эпілога.

Не ўсе вярнуліся да хаты –

Глянь, абеліскаў колькі многа!

 

Вайна глядзіць праз экспанаты,

І кулямёт маўчыць сурова.

Мы помнім усіх, Вы не забыты –

Гаворым Вам падзякі словы…

                                 Дошчыч А.М., настаўнік беларускай мовы і літаратуры

 

Это страшное слово «война»

 

Это страшное слово «война»…

Это боль, это скорбь и тревога.

Принесла много горя она.

Нелегка была к миру дорога.

 

Но народ наш за правду свою

Смело вышел на битву святую.

Был отважным он в каждом бою,

День и ночь своей жизнью рискуя.

 

За победу сражался народ –

От мальчишки до старого деда.

Тяжело это было. И вот -

Прозвучало, как громы: «ПОБЕДА!»

 

Мы обязаны память хранить

О героях тех, чтобы на свете

Не прервалась бы мирная нить

И всегда были счастливы дети.

 

Автор Казаков Кирилл

 

 

 

Спасибо ветеранам!

 

Война забрала много жизней,
Сломала судьбы всех людей.
Воспоминанья ненавистны,
И нету пламенных речей.

Мой дед прошёл по полю боя,
Спасал он раненых, детей.
И каждый раз, прося покоя,
Он слышал колокол церквей.

Солдаты гордо шли вперёд,
Все понимали, что погибнут.
И самолёты шли на взлёт,
Надеясь, что врага настигнут.

Всплывают в памяти людей
Былые схватки, поединки.
От тех рассказов мне больней,
Слеза течёт, как паутинка.

Пусть память не умрёт с годами,
Пусть праздник отмечает вся страна.
Мы говорим: «Спасибо, ветераны,
Что каждый год приходит к нам весна!»

 

Автор Одинцова   Яна

Мы снова возвращаемся к годам,

Пропахшим порохом и дымом.

О них напоминают по лугам

Стоящие безмолвно обелиски.


Мой дед прошёл по полю боя,
Спасал он раненых, детей.
И каждый раз, прося покоя,
Он слышал колокол церквей.

Солдаты гордо шли вперёд
И понимали, что погибнут.
А самолёты шли на взлёт
С надеждой, что врага настигнут.

Всплывают в памяти людей
Былые схватки, поединки.
От тех рассказов мне больней,
Течёт слеза, как паутинка.

Пусть память не умрёт с годами,
Пусть праздник отмечает вся страна.
Мы говорим: «Спасибо, ветераны,
Что каждый год приходит к нам весна!»

Одинцова Яна

 

Разделы сайта